Η ψωρίαση είναι μια συχνή δερματική νόσος νευρογενούς αιτιολογίας. Η ασθένεια δεν είναι μεταδοτική και δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. Τις περισσότερες φορές, λόγω της λανθάνουσας πορείας της, η ψωρίαση γίνεται χρόνια. Συνήθως η ασθένεια αναπτύσσεται σε άτομα ηλικίας κάτω των 30 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε μεγάλη ηλικία.
Τα εξωτερικά συμπτώματα μπορεί να απουσιάζουν, η κλινική εικόνα της νόσου εξαρτάται από τον τύπο και το στάδιο. Τις περισσότερες φορές, η ψωρίαση ξεκινά με την εμφάνιση φωτεινών κόκκινων κηλίδων, καλυμμένων με ξηρές κλίμακες, επομένως η ασθένεια έχει ένα δεύτερο όνομα - πόρο πλακωδών κυττάρων.
Τα μπαλώματα του δέρματος μπορεί να διαφέρουν σε μέγεθος, μερικά μπορεί να προσκολληθούν σε μια πληγείσα περιοχή του δέρματος και να προεξέχουν σημαντικά πάνω από την επιφάνεια.
Η ψωρίαση προκαλεί σωματική και ψυχική δυσφορία στον ασθενή, η νόσος περιοδικά επιδεινώνεται, ενδιάμεσα εμφανίζεται μια περίοδος ύφεσης και τα συμπτώματα υποχωρούν.
Τα μπαλώματα του δέρματος ονομάζονται ψωριασικές πλάκες ή βλατίδες, τις περισσότερες φορές επηρεάζουν τους αγκώνες και τα γόνατα, εξαπλώνονται στο κεφάλι και στην οσφυϊκή χώρα. Ανάλογα με τον τύπο της νόσου, οι πλάκες μπορούν επίσης να επηρεάσουν άλλα μέρη του σώματος. Η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από ένα χρόνο.
Αιτίες εμφάνισης της νόσου
Η ψωρίαση προκαλεί διάφορες αιτίες που σχετίζονται με διάφορους παράγοντες, τόσο εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς:
- μια κοινή αιτία είναι η γενετική κληρονομικότητα.
- η ασθένεια μπορεί να αναπτυχθεί λόγω συνεχούς στρες, άγχους, σοκ, κατάθλιψης και ψυχικών διαταραχών.
- Διάφορα αυτοάνοσα νοσήματα και δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος δημιουργούν ιδανικές συνθήκες στην επιφάνεια του δέρματος για να ξεσπάσει η ασθένεια.
- Η χρόνια ψωρίαση μπορεί επίσης να προκαλέσει μεταβολικές διαταραχές καθώς και δυσλειτουργία του ενδοκρινικού συστήματος.
Ο τύπος της ψωρίασης και η πορεία της εξαρτώνται από την αιτιολογία της νόσου.
Ταξινόμηση της ψωρίασης
Η ασθένεια έχει διάφορες μορφές, από τις οποίες εξαρτώνται η εξωτερική εκδήλωση και τα συμπτώματα:
- Η πιο κοινή μορφή της νόσου είναι η ψωρίαση. Η επιφάνεια του δέρματος καλύπτεται με κόκκινες ή ροζ κηλίδες καλυμμένες με λέπια. Είναι σε πλήρη αντίθεση με το υγιές δέρμα, είναι πιο πυκνά και ανυψώνονται πάνω από την κάτω επιφάνεια. Η επιδερμίδα αφαιρείται εύκολα και αρχίζει να αιμορραγεί εάν διαταραχθεί, προκαλώντας έντονη φαγούρα και κάψιμο. Καθώς η ασθένεια επιδεινώνεται, οι κηλίδες μπορούν να αναπτυχθούν και να συγχωνευθούν, δημιουργώντας μεγάλες περιοχές ζημιών.
- Η ψωρίαση με γούτα φαίνεται διαφορετική, οι κηλίδες μπορεί να είναι ροζ ή μοβ, κατά την έξαρση γίνονται ελαφρύτερες. Τα λέπια μπορεί να είναι μεγαλύτερα και να μοιάζουν με σταγονίδια, μπορούν επίσης να συγχωνευθούν σε μεγάλες περιοχές.
- Μια άλλη μορφή ψωρίασης που επηρεάζει μόνο τις θέσεις των ρυτίδων και τις πτυχές του δέρματος - αγκώνες, μασχάλες, περιοχές κάτω από τις πτυχές λίπους στην κοιλιά ή στο στήθος, στη βουβωνική χώρα. Οι κηλίδες είναι λείες, ομοιόμορφες, δεν φαγούρα και δεν έχουν λέπια. Εάν υπάρχει τριβή με ρούχα στις πληγείσες περιοχές, η επιφάνεια των λεκέδων μπορεί εύκολα να καταστραφεί.
- Η χρόνια μορφή ψωρίασης των νυχιών είναι επίσης συχνή, επηρεάζοντας κυρίως την πλάκα των νυχιών στα δάχτυλα των χεριών ή των ποδιών. Τα νύχια χάνουν το σχήμα τους, παραμορφώνονται και αποχρωματίζονται. Τα νύχια αρχίζουν να πυκνώνουν και να ξεφλουδίζουν, η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει την απώλεια της πλάκας των νυχιών. Στα αρχικά στάδια, η ψωρίαση των νυχιών εκλαμβάνεται εσφαλμένα ως μυκητιασική λοίμωξη, επομένως πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό για διάγνωση και σωστή θεραπεία.
- Η πιο σοβαρή μορφή της νόσου είναι η φλυκταινώδης, που χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση φουσκάλων γεμάτων με ανοιχτόχρωμο υγρό που μπορούν εύκολα να σπάσουν τρίβοντας τα ρούχα. Όταν οι φλύκταινες καταστρέφονται, σχηματίζεται πύον σε αυτές και εμφανίζεται δευτερογενής μόλυνση του δέρματος. Αυτή η μορφή ψωρίασης είναι επικίνδυνη επειδή μπορεί να καλύψει σχεδόν ολόκληρο το σώμα, καθιστώντας δύσκολη την πρόοδο.
- Η ρευματοειδής ψωρίαση επηρεάζει όχι μόνο την επιφάνεια του δέρματος, αλλά και τις αρθρώσεις και τους αρθρικούς μαλακούς ιστούς. Αυτό επηρεάζει κυρίως τις αρθρώσεις γόνατος, ώμου και ισχίου. Οι βλάβες εκφράζονται όχι μόνο από εξωτερικά συμπτώματα, αλλά και από πόνο στην άρθρωση, που φέρνει επιπλέον ταλαιπωρία στον ασθενή. Όταν προσβάλλονται τα χέρια ή τα πόδια, παρατηρείται πρήξιμο των δακτύλων, μειώνεται η ευαισθησία τους και αρχίζει η παραμόρφωση. Στην πιο σοβαρή και παραμελημένη μορφή, ο ασθενής μπορεί να χάσει την ευαισθησία των άκρων και να γίνει ανάπηρος.
Όλες αυτές οι μορφές μπορούν να προχωρήσουν από μόνες τους ή μπορεί να εμφανιστούν μαζί, όλα εξαρτώνται από τη σοβαρότητα της νόσου.
Στάδια της ψωρίασης
Η χρόνια μορφή της νόσου έχει διαφορετικά στάδια, καθένα από τα οποία έχει τα δικά του συμπτώματα και χαρακτηριστικά:
- καθώς προχωρά το στάδιο, εμφανίζονται γρήγορα κηλίδες καλυμμένες με λέπια και αυξάνονται σε μέγεθος. Συνήθως έχουν κόκκινο χρώμα, αλλά μπορούν να αλλάξουν χρώμα ανάλογα με τη μορφή της νόσου. Το δέρμα σε αυτά τα σημεία είναι πολύ φαγούρα, καύση και πόνο.
- σε σταθερό στάδιο, η ασθένεια δεν προκαλεί οδυνηρές αισθήσεις, ρέει μετρημένη, οι κλίμακες σταδιακά μεγαλώνουν, μπορούν περιοδικά να συγχωνεύονται.
- με οπισθοδρομικό στάδιο, τα θηλώματα μπορούν να υποχωρήσουν μόνα τους, δεν προκαλούν καμία ανησυχία εκτός από εξωτερικά σημεία.
Η ψωρίαση είναι μια χρόνια πάθηση που εναλλάσσεται μεταξύ έξαρσης και ύφεσης.
Αιτίες για την έξαρση
Η επιδείνωση της νόσου μπορεί να έχει πολλές αιτίες, τόσο εξωτερικές όσο και εσωτερικές:
- παρατεταμένη έκθεση στο κρύο με κρυοπαγήματα του δέρματος.
- παραβίαση του ορμονικού υποβάθρου του σώματος κατά την εφηβεία, την εγκυμοσύνη ή την εμμηνόπαυση.
- Μακροχρόνια θεραπεία με ορισμένα φάρμακα (αντιβιοτικά), αυτοθεραπεία, παραβίαση της δοσολογίας κατά τη λήψη σύνθετων βιταμινών και φυτικών συμπληρωμάτων διατροφής.
- η ασθένεια μπορεί να επιδεινωθεί από την κλιματική αλλαγή ή την έκθεση στον ήλιο.
- η κατάχρηση αλκοόλ όχι μόνο μπορεί να επιδεινώσει την ασθένεια, αλλά και να περιπλέξει την πορεία της.
- Τραύμα, εγκαύματα, κρυοπαγήματα και άλλες μηχανικές βλάβες στο δέρμα προκαλούν πάντα επιδείνωση της ψωρίασης.
- Η μόλυνση από ιούς και βακτήρια μπορεί να προκαλέσει ξέσπασμα ασθένειας και μερικές φορές η κοινή αναπνευστική νόσος προκαλεί επιδείνωση των δερματικών παθήσεων.
Η ρευματοειδής μορφή ψωρίασης έχει εποχική έξαρση:
- το καλοκαίρι - όταν είστε στον ήλιο.
- το χειμώνα - λόγω υποθερμίας.
Οι υπεριώδεις ακτίνες βοηθούν στην επούλωση των βλατίδων, αλλά οι υπέρυθρες ακτίνες του ήλιου ερεθίζουν το δέρμα.
Η ψωρίαση διαγιγνώσκεται με μικρή δυσκολία, η νόσος έχει έντονα συμπτώματα, γίνονται πρόσθετες μελέτες με τη μορφή εξέτασης αίματος και βιοψίας δέρματος για να αποκλειστούν άλλες ασθένειες.
θεραπεία
Η ιατρική σήμερα έχει κάνει μεγάλα βήματα στη θεραπεία δερματικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ψωρίασης. υπάρχουν διάφορες μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία μιας προχωρημένης μορφής της νόσου. Ο γιατρός καθορίζει τη μέθοδο θεραπείας σε καθαρά ατομική βάση, με βάση τη μορφή, το στάδιο, τα αίτια και τα συμπτώματα. Η θεραπεία είναι πάντα ολοκληρωμένη και συνδυάζει φαρμακευτική θεραπεία και φυσικοθεραπεία.
Η θεραπεία με φάρμακα περιλαμβάνει τη χρήση τόσο εσωτερικών όσο και εξωτερικών φαρμάκων:
- για την εξάλειψη των παθολογιών του δέρματος, χρησιμοποιούνται αλοιφές με βάση το σαλικυλικό οξύ, θείο, διθρανόλη και ουρία.
- Αλοιφές γλυκοκορτικοειδών.
- Λοσιόν για τη θεραπεία του τριχωτού της κεφαλής.
Στο στάδιο της έξαρσης, χρησιμοποιούνται ορμονικές αλοιφές για την εξάλειψη της φλεγμονώδους διαδικασίας, η θεραπεία ξεκινά πάντα με λιγότερο ισχυρές. Εάν η ασθένεια εξελιχθεί ξανά, χρησιμοποιήστε ισχυρούς φθοριωμένους παράγοντες. Χρησιμοποιούνται για δύο εβδομάδες για να επιτευχθεί το αποτέλεσμα.
Για ηλικιωμένους και παιδιά, χρησιμοποιούνται αλοιφές με τη μικρότερη ποσότητα παρενεργειών.
Με αύξηση της δοσολογίας, συνταγογραφούνται αλοιφές βασισμένες σε διθρανόλη για να απαλλαγούμε από τη φλεγμονώδη διαδικασία, τον κνησμό και το πρήξιμο.
Προετοιμασία με kΑλκιποτριόληέχει άμεση φαρμακευτική επίδραση στους παθογενετικούς παράγοντες που προκαλούν. Έχει αντιφλεγμονώδη και ανοσορρυθμιστικά αποτελέσματα. Συνήθως, μια θεραπεία έχει ένα αισθητά θετικό αποτέλεσμα σε δύο μήνες, το εξάνθημα μπορεί να υποχωρήσει εντελώς. Αυτό το φάρμακο δεν έχει παρενέργειες με τη μορφή ατροφίας του δέρματος και έχει μόνιμο αποτέλεσμα. Το φάρμακο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία μιας μορφής ψωρίασης σε σχήμα δακρύου που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Όλα τα φάρμακα πρέπει να εναλλάσσονται, διαφορετικά μπορεί να οδηγήσει σε εξάρτηση και το σώμα δεν αντιδρά πλέον σε αυτό.
Η θεραπεία με αρωματικά ρετινοειδή θεωρείται επίσης αποτελεσματική.
Εκτός από τη φαρμακευτική θεραπεία, πρέπει να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις για επιτυχή θεραπεία:
- ακολουθήστε διαιτητική δίαιτα.
- Πάρτε τις απαραίτητες βιταμίνες υπό ιατρική επίβλεψη.
- αποφύγετε τις αγχωτικές καταστάσεις, σε περίπτωση κατάθλιψης, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό για να συνταγογραφήσει τα απαραίτητα κεφάλαια.
- προστατεύστε τις πληγείσες περιοχές όσο το δυνατόν περισσότερο από την επαφή με χημικά, ειδικά τα χέρια και τα νύχια.
- φοράτε μόνο βαμβακερά ρούχα για να μην προκαλείτε επιπλέον ερεθισμό του δέρματος.
- μην καταναλώνετε αλκοολούχα ποτά και είδη ζαχαροπλαστικής και πρέπει επίσης να αποφεύγεται η επαφή με αλλεργιογόνα.
Εάν τηρούνται όλες οι συστάσεις και οι κανόνες θεραπείας, τότε είναι δυνατή η ύφεση της νόσου και, σε ορισμένες περιπτώσεις, η πλήρης θεραπεία.